ၾကယ္ေလးေတြရဲ့ မ်က္ရည္

မဒီရဲ႔တူေလးေတြ တူမေလးေတြ ကငယ္ငယ္ကေပါ႔ …. သူတို႔ေလးေတြတေရးႏိုးရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ အိပ္ရာကႏိုးရင္ျဖစ္ျဖစ္ မိခင္ရဲ႔အသံကိုၾကားခ်င္ၾကတယ္။ မိခင္ရဲ႔အထိအေတြ႕ကို လိုခ်င္ၾကတယ္။ မိခင္အသံမၾကားရရင္၊ မိခင္ရဲ႔အထိအေတြ႔ကိုမခံစားရရင္ ေၾကာက္လန္႔တၾကားငိုၾကရွာတယ္။ အခုမိခင္ျဖစ္ေနၾကတဲ႔မဒီရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အသိဆံုးေနမွာပါ။

အျခားေသာသတၱဝါမ်ားႏွင္႔မတူတဲ႔ မဒီတို႔လူသား ႏို႔စို႔အရြယ္ကေလးငယ္ေလးမ်ားက မိခင္၏ ပူေႏြးေသာရင္ေငြ႔ ၿဖင္႔ရွင္သန္ၾကတယ္။ ဒါ့အျပင္္ မိခင္တို႔၏သားေခ်ာ႔ေတးသံေတြက ကေလးငယ္ေတြအတြက္ေတာ႔ သူတို႔ မိခင္ေတြရဲ့ ရင္ခုန္သံေတြ ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ လူသားကေလးငယ္ေလးမ်ားသည္ အေျခခံလူသားတို႔၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားျဖင္႔ ျပည္႔စံုသည္႔တိုင္ေအာင္ သူတို႔သည္ အကူအညီမဲ႔ျဖစ္ၾကရပါတယ္္ ။ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ ကေလးငယ္ေတြဟာ မိမိေျခေထာက္ေပၚကို မိမိကိုယ္တိုင္ရပ္တည္ ႏိုင္ေအာင္လေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ယူရပါတယ္။ ဒါေၾကာင္မို႔လို႔ မိခင္တေယာက္ရဲ့ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာတဲ႔အထိအေတြ႔ ၊ မိဘေတြရွိေနမွဳဟာ ကေလးငယ္အတြက္ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲအရာရာအားလံုးထက္ ျပည္႔စံုသြားေစပါတယ္။ အကယ္၍သာ ဒီကေလးငယ္ငယ္ေလးဟာ ဒီရွဳပ္ေထြးေပြလီတဲ႔ ကမၻာၾကီးထဲမွာ မိခင္မရွိပဲ အထီးက်န္ ခ်န္ထားခဲ႔မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္တဲ႔အခ်ိန္မွာ ႏို႔တိုက္မဲ႔အေမမရွိ၊ သူတို႔လဲက်သြားခဲ႔ရင္ ထူေပးမဲ့အေေမမရွိ ၊ သူတို႔ပါးျပင္ေလးေတြေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြလိမ္႔စီးလာတဲ႔အခ်ိန္မွာ ႏူးညံ့ညင္သာတဲ႔အနမ္းေလးေတြ နဲ႔ႏွစ္သိမ္႔မဲ႔အေမမရွိ၊ အိပ္ခါနီးအခ်ိန္မွာ သားေခ်ာ႔ေတးဆိုေပးမဲ႔အေမမရွိ ျဖစ္ေနရွာမွာပါ။ ဒီလိုဘယ္သူမွမလိုခ်င္တဲ႔ အထီးက်န္တဲ႕ဘယ္သူမွမပိုင္ဆိုင္တဲ႔ ကေလးေလးေတြဟာ မိဘမဲ႔ေဂပာာမွာ ေတြ႔ျမင္ရတဲ႔ကေလးေလးေတြပါ။

မိဘမဲ႔ကေလးေဂဟာမွာေတာ႔ တိတ္ဆိတ္မွဳဟာ သားေခ်ာ႔ေတး ျဖစ္ျပီး၊ ျပင္းျပတဲ႕စိတ္ေဝဒနာမ်ားသာလွ်င္ အေဖာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အေဖနဲ႔အေေမဆိုတာ စိတ္ကူးယဥ္ သက္ရွိ မ်ားျဖစ္ၿပီး၊ မိဘရဲ့ခ်စ္ေမတၱာဆိုတာကေတာ႔ မနီးစပ္ႏိုင္တဲ႔အိပ္မက္တခုေပါ႔။ မိဘမဲ့ေဂဟာဆိုတာ မိဘမဲ႔ကေလးေတြအတြက္ေတာ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ကင္းမဲ႔တဲ႔မ်က္ႏွာေတြနဲ`့ ျပည္္႔ေနတဲ႔ ဝမ္းနည္းၿခင္းးေတြနဲ႔ ျပည္႔ေနတဲ႔ အေဆာက္အအံုသာျဖစ္ပါတယ္။ မိဘမဲ႔ေဂဟာကဆရာ၊ ဆရာမေတြဂရုစိုက္ ခဲ႔သည့္တိုင္ေအာင္္ မိဘမဲ႔ကေလးေတြရဲ့ရင္ထဲမွာ မိဘမဲ႔ေဂဟာရဲ့ပံုရိပ္ဟာ ဒီလိုထင္က်န္ေနပါတယ္။

မိဘမဲ႔ေဂဟာမွာ သဒၵါရက္ေရာစြာေပးကမ္းတဲ႔ အစားအစားေတြရရွိေကာင္း ရရွိမယ္၊ တခ်ိဳ႔ေတြဆို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ စည္းစိမ္ခံစားခ်င္ ခံစားရမယ္၊ ဒါေပမယ္႔ မိဘမဲ႔ေလးေတြရဲ့ ဘဝကေတာ႔ မဖိတ္ေခၚပဲ ရရွိလာတဲ႔ အရာေတြကပိုမ်ားပါတယ္။ သူတို႔မွာ ခ်စ္ခင္မဲ႔ယုယမဲ႔ ေႏြးေထြးမဲ႔ မိဘမွမရွိပဲ။ မိဘရဲ့ခ်စ္ခင္မွဳကိုမရပဲ ရွင္သန္ရတဲ႔ကေလးေတြဟာ တခါတရံမွာ လူဆိုးသူပုန္ေလးေတြအျဖစ္ၾကီးျပင္းပါတယ္။ သူတို႔ရင္ထဲက တခုတည္းေသာ ခံစားခ်က္ကေတာ႔ အထီးက်န္ဆန္တဲ႔ အသနားၾကင္နာမွဳကင္းမဲ႔တဲ့ ဒီကမၻာႀကီးကို ကလဲ႔စားေခ်ခ်င္တဲ့ ေဒါသမီးေတြေတာက္ေလာင္ေနပါတယ္။

ကေလးေတြရဲ့စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေန တဲ႔အခ်ိန္မွာ သူတို႔ရဲ႔မိဘေတြက ၾကည္႔ရွဳေစာင္႔ေရွာက္ရမဲ႔ အခ်ိန္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္ေတြဟာ ကေလးေတြဟာ မိဘရဲ့ လူသားအရည္အခ်င္းေတြကို သင္ယူေနတဲ႔အခ်ိန္မို႔လို႔ပါ။ ေႏြးေထြးတဲ႔အိမ္ရဲ႔ အေငြ`့အသက္သာလွ်င္ ကေလးေတြအတြက္ လံုျခံဳတဲ႔ေနရာတေနရာျဖစ္ပါတယ္။ မိဘမဲ႔ေဂဟာမွာေတာ႔ သူတို႔နားခိုလို႔ရမယ္၊ ေနစရာအေျခအေနေတြ ဖန္းတီးေပးထားမယ္။ ဒါေပမယ္႔ မိဘမဲ႔ေဂဟာဆိုတဲ႔ေနရာဟာ သူတို႔ေလးေတြအတြက္ အထီးက်န္မွဳကိုသတိရေစမယ္႔ေနရာ၊ အၿမဲတမ္းခ်စ္မဲ႔ခင္မဲ႔သူရွိေနတဲ႔ အျပင္ကေလးေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ ခ်စ္မဲ႔ခင္မဲ႔သူမရွိတဲ႔ေန ရာ လို`့ပဲသတိရေနမွာပါ။ တေယာက္ထည္း အထီးက်န္စြာအိပ္စက္ရတဲ႔ သန္းေခါင္ယံညမ်ားမွာ သူတို႔ေလးေတြရဲ့အိပ္မက္ဆိုးေတြမက္ခဲ႔ရင္ ကို တေယက္ထဲငိုရွိုက္ရံဳမွတပါး ေမွးစက္စရာမိခင္ရဲ`့ရင္ခြင္ မရွိပါ။

ကေလးေလးေတြဆိုတာ ကမၻာေျမမွာေတာ႔ သက္ရွိနတ္သားနတ္သမီးေလးေတြ ျဖစ္ၿပီး ဒီလူ`့ေလာကကိုေပးတဲ႔ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ႔ လက္ေဆာင္ေလးေတြပါ။ သူတို႔ေလးေတြဟာေကာင္းကင္ေပၚက ၾကယ္ကေလးေတြလဲ ၿဖစ္ပါတယ္ ။သူတို႔ေလးေတြကို အသနားၾကင္နာမဲ႔စြာ ပစ္မထားသင္႔ပါဘူး။ ဒီေသးငယ္တဲ႔ လူကေလးေတြဟာ လက္ရွိဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေနတဲ႔လူ႔အဖြ႔ဲအစည္း ရဲ့ ဆိုးဝါးတဲ႔ရက္စက္မွဳေတြကို ေမးခြန္းထုတ္ဖို႔ရာစကားလံုးမရွာႏိုင္ေသးတဲ႔၊ ကန္`့ကြက္ဖို႔ရာ အလြန္ ႏဴးညံ့သိမ္ေမြ`့ၿပီး၊ ေထာက္ျပဖို႔ အကူအညီကင္းမဲ႔ေနတဲ႔ လက္တစံုက္ိုပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ ေသးငယ္တဲ႔ လူသားအဖြဲ႔အစည္းေလးပါ။ သူတို`့ေလးေတြဟာ သူတို႔ေလးေတြကို ဘယ္ေတာ႔မွမေထြးေပြ`့ေတာ႔မဲ႔ သူတို႔မသိတဲ႔ အေမ၊အေဖ ျပန္လာေခၚမလားလို႔ေမွ်ာ္ကိုးရင္း အၿမဲတမ္း စည္းကမ္းေတြနဲ႔က်ပ္မတ္ထား တဲ႔ မိဘမဲ႔ေဂဟာမွာေနမဲ႔အစား ေရာင္စံုလိပ္ျပာငယ္ေလးေတြ လြတ္လပ္စြာပ်ံသန္းေနသလို မိဘရဲ`့ခ်စ္ေမတၱာကိုခံစားရင္း လြတ္လပ္စြာ ၾကီးျပင္းသင္႔ပါတယ္။


အထီးက်န္တဲ႔မိဘမဲ႔ေဂဟာေလးရဲ`့ေထာင္႔တေနရာတေနရာက က်လာတဲ႔မ်က္ရည္ တစက္ဟာ ကေလးေတြကုိလမ္းမေပၚကိုရက္စက္စြာ စြန္႔ပစ္ရဲတဲ႔ တကိုယ္ေကာင္းဆန္လာတဲ႔ ေခတ္ဆန္ေခတ္လြန္ေရာဂါပိုးထိုးေနတဲ႔ လက္ရွိလူသားအဖြဲ႔အစည္း ရဲ``့ရွက္ဖြယ္ရလဒ္သာၿဖစ္ပါတယ္။ မၾကားရတဲ႔ကေလးငယ္ေလးေတြရဲ့ ငိုသံဟာ ေကာင္းကင္နဲ႔ပင္လယ္ၿပင္မွာ ပဲ႔တင္သံေတြရိုက္ခထ္ေနၿပီး ဒီကမၻာေပၚမွာသူတို႔ကို အထီးက်န္စြာစြန္႔ပစ္ခဲ႔မွဳ အေပၚမွာ တရားမွ်တမွဳ ကိုေတာင္းဆိုေနပါတယ္။ ၾကယ္ကေလးေတြရဲ႔မ်က္ရည္ေတြကို ရပ္တန္႔ဖို႔အခ်ိန္က်ေရာက္ေနပါၿပီ။ ယခုဆိုရင္မိဘမဲ႔ကေလးေဂဟာက ကေလးတေယာက္ခ်င္းစီကိုေရြးခ်ယ္ ေထာက္ပံ့ႏိုင္ပါၿပီ။ သူတို႔ေလးေတြရဲ႔အနာဂတ္ကိုလည္း ေပးႏိုင္ပါၿပီ။ ၾကယ္ကေလးေတြရဲ႔မ်က္ရည္ေတြဆိတ္သုန္းပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း အၿမဲတမ္းၾကိဳးစားေနတဲ႔

ေမမဒီ